به گزارش سرویس اجتماعی پایگاه 598؛ موضوع اینترنت ملی در سال 1385 توسط دولت نهم مطرح و پیگیری شد. رییس جمهور سابق معتقد بود که قیمت، کیفیت و امنیت شبکه اطلاعاتی موجود برای ایران راضی کننده نبوده و بهترین راهکار تامین آن، راه اندازی اینترانت ملی است. آن زمان کمتر کسی در ایران واژه "شبکه ملی اطلاعات" را شنیده بود، به همین جهت برخی نمایندگان و روزنامه ها در برابر آن موضع گیری کردند؛ اما کمی بعد با روشن تر شدن موضوع و آشنایی کارشناسان با این فن آوری، تحقق آن مطالبه اغلب جامعه و متخصصان حوزه فن آوری شد.

اینترانت ملی به شبکه ای گفته میشود که سرور دامنه، دیتاسنترها و مراکز کنترل ترافیک آن در ایران باشد و اطلاعات در گردش (چه از طریق ایمیل، نرم افزارها و سایت ها) همگی در داخل کشور بوده و به همین علت سرعت بسیار بالاتری خواهند داشت، همچنین امکان دسترسی سرویس های جاسوسی به اطلاعات شهرواندان ایرانی را تا نزدیک صفر، کاهش خواهد داد.

البته راه اندازی شبکه ملی اطلاعات (شما) به معنای قطع اینترنت جهانی نیست بلکه به معنای گردش اطلاعات داخلی در داخل و استفاده از اطلاعات خارجی است. برای مثال اکنون که از اینترنت جهانی استفاده میکنیم، زمانی که شما به اینترنت متصل میشوید و می خواهید ایمیل خود را چک کنید، کامپیوتر شما درخواستی به ارائه دهنده خدمات و از آنجا به امارات و سپس با ده‌ها واسطه به آمریکا ارسال میکند و از سرور جیمیل اطلاعات مورد نظر شما را برداشته و همین مسیر را برای رسیدن به شما طی میکند.

درصورتی که در اینترنت ملی، سرور ایمیل شما مثلا در شیراز بوده، مرکز ترافیک شما و سرور دامنه شما نیز در تهران است؛ پس در کمترین زمان و با کمترین واسطه کامپیوتر شما درخواست خود را ارسال و پاسخ را دریافت میکند.

راه اندازی اینترنت ملی بعدها در قانون برنامه پنجم قرار گرفت و مقرر شد تا پایان این برنامه، "شما" به بهره برداری کامل برسد. فاز اولیه این طرح در شهریور سال 90 و در دولت دهم به بهره برداری رسید و بسیاری از مراکز دولتی، مدارس و مراکز علمی به آن متصل شدند. پس از اجرای موفقیت آمیز مرحله اول؛ قرار به ارائه این خدمات برای تمامی کاربران شد اما زمان اجرای فاز بعدی و امکان دسترسی کاربران خانگی به "شما" همچنان در ابهام است!

کره جنوبی که رتبه اول سرعت و کیفیت اینترنت در جهان را دارد در سال 1990 شبکه ملی خود را راه اندازی نموده و پس از آن بریتانیا و چین به سراغ راه اندازی این شبکه رفتند. آنگلا مرکل صدراعظم آلمان نیز پیشنهاد شبکه قاره ای را به اتحادیه اروپا داد که البته تاکنون به تصویب نرسیده است. برزیل و فرانسه نیز در پی فراهم نمودن مقدمات اینترنت ملی کشور خود هستند. دکتر واعظی –وزیر ارتباطات دولت یازدهم- نیز، راه اندازی اینترنت ملی را مهمترین اولویت کاری خود معرفی کرد و گفت: با تجمیع امکانات، اینترنت ملی را در زمان مقرر قانونی تکمیل میکنیم.

حال با گذشت یک سال از وعده های آقای وزیر و در روزهای پایانی برنامه پنجم، همه چشم ها به "بروزر"ها خیره شده تا ببینند چه زمانی به شبکه ملی اطلاعات متصل می شوند.